राज्यको स्थायी सरकारको उपमा पाएको निजामती क्षेत्र अहिले थिलथिलो र थेत्तरो बनेको छ। हरेक तहका पदमा आसिन केही व्यक्तिका कारण यो सेवाले हिनताबोध गर्नु पर्ने अवस्था आएको छ। काम भन्दा पनि दाम र हराम कर्म गर्न अपहत्ते गर्नेका कारण निजामती क्षेत्र प्रश्न गर्न लायक बन्न थालेको हो। 

उत्कृष्ठ काम गरेर पुरस्कार प्राप्त गर्ने देखि कुशल प्रशासक भनेर चिनिएका सम्म मुद्दा मामिलामा जोडिने र दोषी ठहर हुने क्रम बढेपछि प्रश्न उठ्ने अवस्था आएको हो। २०७९ सालमा उत्कृष्ट कर्मचारी भएबापत राष्ट्रपतिबाट पुरस्कार थापेकी लेखा पनेरू भ्रष्ट्राचार मुद्दामा दोषी ठहर भएकी छन्। ताप्लेजुङको मालपोत कार्यालय प्रमुख महतले ५० हजार घुस लिएपछि ०७९ असारमा मुद्दा दायर भएको थियो। राष्ट्रपतिबाट उत्कृष्ट राष्ट्रसेवकका रूपमा जनसेवाश्री चतुर्थ पदकबाट विभूषित भएको तीन महिना भित्रै उनले असलियत देखाएकी थिईन। 

पनेरु मात्र होइन धेरै पनेरू निजामति सेवामा कालीपोकेका रुपमा छन्। चाहिदो काम गर्दै नगर्ने, नचाहिदो मात्र गरेर हिड्नेको जमात नै छ। सधै मालदार अड्डाको मेलोमेसो मिलाउन चम्किनेहरू प्राय सबै मुद्दामा जोडिएका छन्। कतिले सफाई पाएका छन् भने कति मुद्दा खेपेर हिडेका छन् अझ कति मुद्दा दायर हुने कसुरजन्य काम गर्दै हिडेका छन्। 

स्थानीय तहको सरुवामा हाबी हुने र जसरी हुन्छ चाँदी काट्ने अभियानमा जुटेका प्रायले अहिले मुद्दा खेप्नु परेको छ। चाहे विश्वराज मरासिनी हुन् या त बीरेन्द्रदेव भारती नै किन नहुन् ढिलै भएपनि फन्दामा परेका छन्। चलखेल गर्नमा खप्पिस भारतीले सधै मालदार अड्डा नै मर्काए। तर, अहिले उनलाई आफ्नै मर्काई घाँडो बनेको छ। 

गोदावरी नगरपालिकाको प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत हुँदा प्राकृति स्रोत दोहन र राजस्व हिनामिनाको अभियोगमा उनीमाथि अख्तियारले विशेष अदालतमा भ्रष्टाचार मुद्दा दायर गरेको छ। 

सहसचिवमा नाम निकालेपछि गोदावरी नगरपालिका छाडेका भारती शक्तिशाली कर्मचारीमा गनिन्छन् । महानगरपालिकाको प्रमुख प्रशासकीय अधिकृतमा ‘ह्याट्रिक’ हान्दै भरतपुरमा प्रधानमन्त्री पुत्री रेनु दाहालको सहयोगी बन्न पुगेका स्थानीय तहका बादशाह भारती अख्तियारले डामेसँगै ढलेका छन् । उनी पोखरा महानगरपालिकाबाट ललितपुर महानगरपालिका हुँदै रेनुको सहयोगी बन्न भरतपुर महानगरपालिका पुगेका हुन् । रेनुको विश्वास जितेर भरतपुरबाट काठमाडौं महानगरपालिका वा अन्य मालदार ठाउँमा फड्को हान्ने दाउमा रहेका भारतीलाई अख्तियारले भ्रष्टाचारमा छिर्के हानेसँगै बल्ड्याङ खाएका छन् ।

गोदावरीकै हाकिम हुँदा चलखेल गरेको ठहर सहित विश्वराज मरासिनीलाई पनि अख्तियारले चौथो मुद्दा दायर गरेको हो। स्थानीय तहमा भएको भ्रष्टाचार मध्येकै ठुलो राशीको सो मुद्दामा भारती र मरासिनी उम्कन सक्ने अवस्था छैन। स्थानीय तह, मालपोत र राजस्व हुँदै यातायातमा एकाधिकार जमाएका केही उपसचिव र सहसचिव माथि अख्तियारले भित्र भित्रै छानबिन गरिरहेकै छ।  नक्कली लाईसेन्स काण्डमा तीन जना सहसचिवमाथि भएको अनुसन्धान देखिने गरि केही समयमै बाहिर आउने अख्तियार श्रोतको भनाई छ।  लाईसेन्समा जोडिएका सहसचिव गृह मन्त्रालय र अर्थ मन्त्रालय बाटै थुतिन सक्ने श्रोतको भनाई छ। 

शिक्षा सेवाका टेकनारायण पाण्डे चम्किएर गृहसचिव नभएको भए सायद उनी जेल जानै पर्दैनथ्यो। चरम महत्वाक्षा र देखासिकीको शिकार भएका पाण्डेले अहिले पुर्पुरोमा हात राख्नु परेको छ। नजानेको विषयमा जान्ने र साखुल्ल्ले पल्टिने निजामती सेवा भित्रका महारथीहरु प्राय सबैलाई नत्थी लागेकै छ। चाहे मधु मरासिनी हुन् या त चूडामणी शर्मा नै किन नहून्।  अति सर्वत्र वर्जयेत भन्ने उक्तिलाई ध्यानमा राखेर काम गर्ने हो भने कोही कहिल्यै कुनै काण्डमा पर्दैन।